‘Dit jaar houd ik december heel rustig’, zeg ik tegen mijn man.
‘Ik ben nog moe van vorig jaar’. Hij kijkt mijn richting op met een alleszeggende blik. ‘Echt hoor’, reageer ik op zijn woordeloze antwoord. ‘Rust, rust en nog eens rust’.

1 december: We vieren toch maar Sinterklaas. Lastminute cadeautjes regelen, boodschappen doen, huis gezellig maken, hapjes maken.

2 december: Mijn zwager is 70 jaar. Reden voor een feestje. Beetje zitten, beetje praten, beetje eten, beetje drinken. Beetje laat.

3 december: Ik word wakker met knallende hoofdpijn, snotterende neus en ogen en een pijnlijk lijf. Wat!? Geen tijd deze week. Tandartsafspraak, oppassen, en, en, en……
Mijn lijf schiet in de stress. De onrust slaat toe. Ik begin een beetje hysterisch lijstjes te maken. Dat doe ik altijd als er een hele hooibaal op mijn vork afkomt.

7 december: Ik ben ziek. Echt ziek. En volgende week, en dat heb ik helemaal zelf verzonnen, organiseer ik een feestje bij mij thuis voor een jarig familielid. Ik pak in paniek mijn voor die dag strak omschreven plan en schrap wat er te schrappen valt.

16 december: Het feestje is in volle gang. Het lukt mij de middag en avond door te komen zonder noemenswaardige problemen. Ik sta op een gegeven moment zelfs de Sirtaki te dansen, na twee wijntjes. Nou en? ‘Over 100 jaar zijn we allemaal kaal’, zei mijn moeder zaliger. Morgen is nog ver…

17 december: Een jarig uitwonend gezinslid. Of we komen eten? Tuurlijk komen wij eten.
Om 20.00 weet ik niet meer of ik links of rechtsom moet vallen. In mijn hoofd dwarrelen de lijstjes door elkaar.

20 december: Heerlijk een avondje uit met mijn jongste dochter. De kaartjes voor het theater hebben wij al heel lang geleden gekocht. Zij hoogzwanger. Ik hang aan twee draadjes aan elkaar. We houden elkaar overeind. Nou ja, morgen uitslapen.

21 december: Mijn telefoon maakt een geluid dat ik niet onmiddellijk kan thuisbrengen. Het blijkt een herinneringsbelletje van mijn agenda te zijn. ’Over een half uur kappersafspraak’. Neeeee!

22 december: De hele maand ben ik al met voorbereidingen bezig. Morgen heb ik een babyshower in mijn huis voor mijn dochter en zestien vrouwen. Leuk!! Hapjes maken, taart bestellen, de boel leuk versieren, cadeautjes regelen. Lang leven de pakjesbezorgers en de hulp van mijn lieve dochter en schoondochter. Hoe deden mensen dat vroeger! Niet, denk ik..

23 december: Een zeer geslaagde babyshower. Kind blij. Moeder blij. En oma? Kapot maar gelukkig heet dat.

24, 25, 26 december: Kerst ga ik verder niet uitleggen. Iedereen weet hoe dat werkt. Beetje zitten, beetje eten, beetje praten, stukkie wandelen, kaarsie aan. Gezellig!

27 december: Niets! Joh!

28 december: Gezellig met het gezin naar de film en een hapje eten. Wie heeft dat bedacht?
Oh ja, ik!

29 december: Ik word wakker en het huilen staat mij nader dan het lachen. Ik val uit tegen mijn man, die er ook niet zoveel aan kan doen en roep dat het volgend jaar HEEL ANDERS ZAL GAAN! Hij knikt alleen maar. Mijn dochter moet lachen als ik, redelijk onbewust, het zeven dwergen lied inzet met eigen tekst: ‘Joechei, joechei, een feest en een partij. Lalalala lalalala joechei joechei’.

En dan ben ik opeens helemaal alleen in huis. Ik staar wat voor mij uit. Ik pak mijn telefoon en zoek een fijne meditatie van Michael Pilarczyk op. Al leest deze man mij Jip en Janneke voor, ik word heel rustig van zijn stem. Daarbij zegt hij ook nog wijze dingen. Niets nieuws, maar prima reminders voor op hol geslagen 56 jarige overenthousiaste vrouwen met een lastig lijf. “Wat wil je echt?, klinkt in mijn oor en ‘jij bent verantwoordelijk voor de keuzes die je maakt’. Ja duh, dat wist ik wel. Ik doe er alleen op dit moment niet zo gek veel mee.

Het is voor mij niet zo lastig een lijstje met goede voornemens te maken. Punt één, ik ben goed in lijstjes maken en punt twee, als je het bovenstaande leest is dat een inkoppertje.
Ik ben van plan mijn enthousiasme rondom evenementen een beetje in te dammen, met compassie naar mijn lijf te gaan luisteren, de perfectionist in mij af en toe in de kast op te sluiten en vooral te genieten van al het moois dat ik heb en mag meemaken in mijn leven.

Ik wens jullie en mijzelf een liefdevol, zo gezond mogelijk en wijs 2019.

Lieve groet

Pia