Als je de foto hieronder bekijkt dan zie je waarschijnlijk een bos met een hert. Duidelijk, toch? Mijn dochter stuurt mij deze foto vanuit Letland met de tekst: ‘ik wandel nu in een natuurpark waar ik dieren kan spotten.’ Het hert blijkt van karton te zijn. De beer die zij even later laat zien echter niet, maar die liep achter een hek, iets wat zij mij later pas vertelde. De lieverd.

Waar ik aan moet denken is een afkorting die ik ooit zelf in het leven riep: WOMB, World of Make Believe. Zoveel van wat we op ons netvlies voorbij zien komen is nep of gedeeltelijke nep en het is meestal nep in de zin van beter, mooier, gezonder, knapper; het gras lijkt altijd groener. Lang leve de sociale media. Het grote ‘net alsof’ en ondanks mijn rijpe leeftijd van 60 jaar trap ik er wel eens in.

Zo staar ik naar de strakke armen, buik en billen van bekende Nederlandse 50+ vrouwen, die met behulp van een best wel duur programma in zes weken tijd afgetraind op de sociale media verschenen. Kijk en dan speelt mijn ‘Vergelijkeritis’ op; een vervelende aandoening waar je knap chagrijnig van kan worden. Nou ben ik natuurlijk niet compleet naïef en zie ik ook wel dat de dames die hiervoor zijn geselecteerd van nature al een fijn DNA pakketje hebben en prachtig zijn vastgelegd op de gevoelige plaat met mooi licht en door een topfotograaf. Ik geloof zeker dat zij zich letterlijk zes weken lang in het zweet hebben gewerkt. Zo’n jaloers kreng ben ik nou ook weer niet. Het is slimme marketing en de bedoeling is dat wij, beetje uitgezakte 50- en 60 plussers, ons aanmelden om in no time strak in ons vel te zitten en gezond te zijn. Bij nadere inspectie besef ik dat mijn slappe armpjes en niet meer zo stevige bilpartij van z’n lang zal z’n leven niet in zes weken tijd terug in het gareel te brengen zijn, als ze daar überhaupt al ooit waren. Ik denk dat mijn spieren en gewrichten het sowieso niet zullen waarderen als ik ineens als een razende tekeer ga in een sportschool. Beetje nuchter blijven Piet. En toch word ik geprikkeld en dan met name doordat alle dames aangeven zich zoveel sterker te voelen en dat wil ik ook. Oké nou niet schijnheilig doen, want iets minder kipfilet onder de armen is ook fijn, maar sterker zijn is echt een wens.

Ik ga zeker niet aan dat programma meedoen. Wel ben ik, voor zover mijn lijf het toelaat, regelmatig in de weer met squats, gewichten, elastieken en Nederland in beweging. Dit alles om de boel een beetje bij elkaar te houden en me iets sterker te voelen en ik moet zeggen…..

Dochter stuurt mij nog een foto van een aantrekkelijke pannenkoek, waarmee zij bereikt dat haar moesje de beer weer snel vergeet.
Hoewel, de beer in mij is los. Ik word beresterk.

Pia