Doneerknop

Puppy tijd

De eerste periode met een puppy, het is net een kraamtijd. Nieuwe geluiden in huis, gebroken nachten, ‘s avonds een kruik vullen, kranten op de grond, veel foto’s en een vergroting aan de muur. Zoeken naar een nieuw ritme. Als de hond blaft even kijken en als ze stil is ook maar even om het hoekje zien. Zo’n lekker wollig knuffelbeertje, die bruine ogen. Zo lief en als je haar ziet lopen met dat eigenwijze kontje, dan smelt je.

Sanka en sjogren

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


We zijn allemaal stapelgek met haar. Poten op de tafel. ‘Sanka foei.’ Een corrigerende tik op haar neus. Staart tussen de benen en verontwaardigd loopt ze naar buiten. Richard in tranen. ‘Je mag Sanka niet slaan.’ Zucht, opvoeden is belonen als het goed gaat en straffen als het nodig is. Een puppy opvoeden kost tijd en energie, maar ze slapen ook nog heel veel. Als zij ligt te slapen, ga ik ook rusten. In de tuin een bak voor de behoeften als het mij niet lukt om met haar uit te gaan. De hond komt op de eerste plaats en alles van mezelf even op de achtergrond. Uit enthousiasme voor de hond ga ik ver over mijn grenzen en had dat zelf niet in de gaten. Er breekt een slechte periode aan. De stukjes die ik met de hond loop, worden steeds korter. “Samen een straatje om gaat meestal niet meer als je reuma hebt,” lees ik in de krant. Hadden we dan toch iets verkeerd gedaan?

Op een ochtend, we hadden haar ongeveer een maand, word ik ’s morgens huilend wakker. Het is op, ik kan niet meer. Van het bed naar de bank, de radio zachtjes aan. Als ik nu dood ga dan is dat niet erg dacht ik. Op dat moment begon Marco Borsato te zingen. De bestemming, “en dat alles hier dus neer komt op vertrouwen.” Dit kon niet de bedoeling zijn dat ik daar op dat moment dood zou gaan. “Geloof in jezelf en heb vertrouwen in de weg,” lees ik in Australië op blote voeten, een boek over Aboriginals. De muziek en het boek slepen mij erdoor. Als Itze ’s middags thuis komt schrikt hij van mijn fletse ogen, er zit geen licht in.

Die avond weten we het zeker, de hond gaat weg. Dit kan zo niet langer. De volgende morgen twijfelen we alweer. Terwijl ik me hardop afvraag ‘wat moeten we nou?’ gaat Sanka naast Itze zitten. Ze kijkt naar mij en dan omhoog naar Itze. Net alsof ze zei, dit is toch mijn plaatsje? Hier hoor ik toch? Mijn blik gaat naar de kinderen. De hond was een weloverwogen keuze. Het voelde zo goed toen we haar ophaalden. Als het slecht gaat is het heel gemakkelijk om de hond de schuld te geven. Een hond moet haar grenzen leren kennen, ik ook. En ook al zou

Sanka weg gaan, mijn Sjögren-grenzen blijven. De fout ligt bij mij en ik ga voor een herkansing. We hebben weer keukentafel overleg. We zetten alles op een rijtje en besluiten met de woorden, ze blijft. Indianen geluiden uit drie jongens kelen.

Ik ben gigantisch op mijn bek gegaan en heb de bekende grens ruimschoots overtreden. Met fysiotherapie had ik het niet zo ver laten komen. Ik kan het alleen mijzelf verwijten. Itze had in gedachten al een advertentie opgesteld: Wegens omstandigheden af te halen, een vrouw. Veel in bed, veel pijn. Ik was er misselijk van. Hoofdpijn, tranen en veel tijd om na te denken.

De Aboriginals zeggen, het gaat niet om wat je doet maar waarom je het doet. Proef de boodschap, geniet van wat goed voor u is en spuug de rest uit. Als deze mensen een bepaalde ontwikkeling door maken, geven ze zich zelf een nieuwe naam. Mijn nieuwe naam is valt-over-eigen-struikelblok.

Twee dagen later telefoon van de pen als lotgenoot. Ik had meegedaan met deze schrijfwedstrijd. Schrijven over de ziekte in je leven. ‘Ik wil u vertellen dat uw verhaal genomineerd is.’ ‘Ja? O jee, echt?’ ‘Ja, echt.’ ‘Wauw!’ Van de 490 inzendingen is mijn verhaal bij de beste tien. Te gek. Met m’n hoofd in de wolken. Af en toe naar mijn voeten kijkend om te zien of ze nog wel op de grond stonden. Zulke telefoontjes zijn slecht voor de nachtrust. Diepe dalen en hoge pieken liggen erg dicht bij elkaar. Het had van mij allemaal wel wat minder heftig mogen zijn.

Authors

Roelie van der Meer

Roelie van der Meer

Winkelwagen

De winkelwagen is leeg

Login