Mijn naam is Mieke en ik word 62.
Ik weet officieel dat ik de ziekte van Sjögren heb sinds 2018.
Terugkijkende naar mijn leven denk ik echter (kwartjes gaan vallen) dat ik ergens in mijn twintiger jaren deze ziekte al had. Ik heb altijd veel last gehad van chronische sinusitis, droge ogen, astma, moeheid, verkoudheden, gebitsklachten en griep. Als ik de griep had, duurde het ook gemiddeld twee keer langer (in vergelijking met mensen in mijn omgeving) om te herstellen. Ik ga wisselend om met de diagnose.
Ik had bij wijze van spreken een feestje gegeven toen ik de diagnose kreeg. Eindelijk begreep ik waarom ik zo vaak ziek was, moe ben, moeilijk genees van een griep, etc. Maar gaandeweg gaan kwartjes vallen, ga je begrijpen wat het met je doet, dat het niet te genezen is.
Van welke symptomen heb je het meeste last?
Ik heb het meeste last van droge ogen, droge neus, droge mond, gebits- en kaakklachten, moeheid, pijnen. Gek genoeg ervaar ik wel veel meer rust in mijn leven. Het lijkt erop alsof ik een rechtvaardiging of een excuus nodig had/heb (Sjögren) om het rustiger aan te doen. Daarvoor had ik het gevoel als ik zei dat ik bijvoorbeeld moe was, een zeur te zijn.
Tips
Ik ben vaker in de natuur en dat vind ik heel helend. Mediteren om rust in lichaam en hoofd te krijgen. Ik maak graag ritjes op mijn Elliptigo (een Crosstrainer voor buiten waarmee ik tochtjes maak).
Stuur dan jouw ervaringsverhaal in maximaal 250 woorden naar
