Toen de sportiviteit werd uitgedeeld stond ik niet vooraan. Ik was zo’n beetje de laatste in de rij en kreeg nog net de liefde voor wandelen en fietsen mee, maar daar hield het op. Omdat ik niet uit een ei kom weet ik ook wel dat bij het ouder worden de spiermassa afneemt en de boel gaat hangen als je het niet onderhoudt. Daar is geen hogere wiskunde voor nodig. Voldoende beweging in combinatie met volwaardige voeding, voldoende ontspanning en goed slapen geeft een kwartet, waarmee je naar mijn idee het beste uit de verf komt met een chronische aandoening.

Maar ja, wat in theorie zo leuk en simpel klinkt blijkt in de praktijk soms vies tegen te vallen.

Opnieuw
Ik zal eerlijk zijn. Ik ben al zo vaak opnieuw begonnen met een berg beginners enthousiasme en meestal kwam er al snel de klad in. Ik legde de lat te hoog en liep er dan vervolgens onderdoor. Tja, dat ben ik. Nu ik bijna 59 ben besef ik dat het nooit heel anders meer zal worden. Wat ik wel heel graag wil is zo prettig mogelijk leven met Sjögren en nog enigszins fris en fruitig oud worden. En dat lieve mensen gaat niet vanzelf. Omdat ik van mezelf te allen tijde opnieuw mag beginnen heb ik weer een plan. Jawel! 
Eerst heb ik genoten van een week Terschelling en daar stuitte ik op ieder terras op Cranberrytaartjes. Om met een winnaar uit de bus te kunnen komen heb ik ze allemaal geprobeerd. Ook de biertjes en bitterballen heb ik niet overgeslagen. Daar tegenover stond kilometers fietstocht, dus de calorieën werden wel gecompenseerd. Maar toch he? Al die suikers…niet best voor het arme lijf.

Dus nu
pak ik mijn training weer op waar ik ooit aan begonnen ben. Mijn matje laat zich niet makkelijk uitrollen Te lang opgerold geweest. Ik train met Fitchannel; een thuisprogramma, waarin ik diverse trainingen volg. Lekker thuis op mijn matje voor de tv. Ik heb namelijk een grondige hekel aan sportscholen met harde muziek en zwetende lijven of een instructeur die zijn hele levensverhaal aan mij vertelt terwijl ik met een rood hoofd probeer zo charmant mogelijk te squaten. Ook opgenomen in het plan is een aanpassing in mijn voeding. Niet heel rigoureus. Ik weet inmiddels dat dit niet werkt voor mij. Af en toe moet ik iets heel lekkers. Waar ik vroeger voor kwantiteit ging ga ik nu voor kwaliteit. Beter eten in kleinere porties. Als een Francaise eigenlijk. De intentie is dat ik mij prettig voel bij wat ik eet en bij hoeveel ik eet. Daarbij neem ik mee dat uit steeds meer onderzoek blijkt dat mensen met ontstekingsreuma baat hebben bij een zoveel mogelijk plantaardig dieet en zo min mogelijk suikers. Ik zie het maar weer als een experiment. Ik wil met nadruk zeggen dat dit voor mij nu een goede optie is en dat mijn lijf dit misschien aankan. Voor jou kan het heel anders zijn en kun je kijken wat bij jou past qua beweging en voeding.

´Burpees´ roept Mark Tuitert en ik spring uiteraard direct in de juiste houding. Ik hoop dat hij niet heeft gemerkt dat ik ruim een jaar ben ‘weggeweest’. Ik merk het zelf overigens wel als ik de volgende dag uit bed stap. Of er een olifant over me heen is gelopen. Het voelt niet verkeerd. Heel anders dan de Sjogrenspierpijn. Hier is voor gewerkt. Eigenlijk heb ik een Cranberrytaartje verdient, maar ik doe het niet. Ik wil even volhouden om te zien wat dit met mijn lijf gaat doen. Ik hou je op de hoogte…

Lieve groet

Pia